Ghenet Haile Sereke werkt hard om later een baan in de zorg te krijgen.

Twee jaar geleden kwam Ghenet in contact met Anne Zeegers van MST|Menss.  “Ik had twee vragen. Ik wilde graag als vrijwilliger in de MST|keuken gaan werken met het maken van maaltijden, maar ik had ook een ondersteuningsvraag”.

Problemen met de ogen
Ghenet komt uit een gezin met vier kinderen. Ze woont met haar ouders in Tilburg-Noord. Twee kinderen wonen nog thuis, een op zichzelf, de andere in Uganda. “Mijn ouders moet ik nog vaak helpen. Soms begrijpen ze een brief of formulier niet goed.

“Ik heb  een oogziekte: het syndroom van Duane, waardoor mijn ogen niet bewegelijk zijn. Als ik naar iets opzij wil kijken kan ik niet met mijn ogen draaien, maar moet ik mijn hoofd draaien. De ziekte is erg lastig voor mij. Soms zit ik met een speciale zonnebril in de klas omdat de tl buizen te fel licht geven’.  

“Anne heeft me geholpen om een verklaring van Argonaut te krijgen dat ik meer tijd krijg voor mijn inburgeringsexamens, vanwege mijn oogproblemen”. Corona gooide in 2020 roet in het eten om te starten met vrijwilligerswerk in de keuken; alles ging op slot. Ghenet is een bijzondere meid zegt Anne Zeegers. Bij het MST volgt ze extra lessen Nederlands en werkt ze mee als vrijwilliger aan het ondersteuningsproject voor Tilburgse Eritreeërs: ‘weg van Asmara’. “Wij kunnen tolken voor andere Eritreeërs en uitleggen hoe de Nederlandse samenleving werkt. Ik zie mensen in de problemen komen, ze snappen niet goed hoe de Nederlandse samenleving functioneert

Gelukkig kunnen we weer naar school
“Gelukkig zijn de taallessen niet meer digitaal, maar op locatie. Als ik veel naar een beeldscherm moet kijken krijg ik hoofdpijn, dat komt door mijn oogziekte”. “Ghenet droomt ervan om in de zorg te gaan werken als doktersassistent. Soms is ze bang dat haar oogziekte het onmogelijk maakt om langdurig te studeren. Van die gedachte wordt ze verdrietig. Sinds kort volgt ze bij Broodje Aap/Linke Soep een horeca-opleiding. “Ik wil graag dat daar een lekker Eritrees gerecht op de menukaart komt”.

Nieuwe toekomst opbouwen
In mijn cultuur is het normaal dat je als 22 jarig meisje nog thuis woont. Je verlaat het huis pas als je gaat trouwen, maar toch zoek ik mogelijkheden om een eigen woning te krijgen om mijn eigen leven op te bouwen”. Anne geeft complimenten. “Ik ken Ghenet nu bijna twee jaar. In het begin sprak ze alleen Tigrinya en een beetje Engels, nu laat zij zich interviewen in het Nederlands”.

Ghenet Haile Sereke werkt hard om later een baan in de zorg te krijgen.

Twee jaar geleden kwam Ghenet in contact met Anne Zeegers van MST|Menss.  “Ik had twee vragen. Ik wilde graag als vrijwilliger in de MST|keuken gaan werken met het maken van maaltijden, maar ik had ook een ondersteuningsvraag”.

Problemen met de ogen
Ghenet komt uit een gezin met vier kinderen. Ze woont met haar ouders in Tilburg-Noord. Twee kinderen wonen nog thuis, een op zichzelf, de andere in Uganda. “Mijn ouders moet ik nog vaak helpen. Soms begrijpen ze een brief of formulier niet goed.

“Ik heb  een oogziekte: het syndroom van Duane, waardoor mijn ogen niet bewegelijk zijn. Als ik naar iets opzij wil kijken kan ik niet met mijn ogen draaien, maar moet ik mijn hoofd draaien. De ziekte is erg lastig voor mij. Soms zit ik met een speciale zonnebril in de klas omdat de tl buizen te fel licht geven’.  

“Anne heeft me geholpen om een verklaring van Argonaut te krijgen dat ik meer tijd krijg voor mijn inburgeringsexamens, vanwege mijn oogproblemen”. Corona gooide in 2020 roet in het eten om te starten met vrijwilligerswerk in de keuken; alles ging op slot. Ghenet is een bijzondere meid zegt Anne Zeegers. Bij het MST volgt ze extra lessen Nederlands en werkt ze mee als vrijwilliger aan het ondersteuningsproject voor Tilburgse Eritreeërs: ‘weg van Asmara’. “Wij kunnen tolken voor andere Eritreeërs en uitleggen hoe de Nederlandse samenleving werkt. Ik zie mensen in de problemen komen, ze snappen niet goed hoe de Nederlandse samenleving functioneert

Gelukkig kunnen we weer naar school
“Gelukkig zijn de taallessen niet meer digitaal, maar op locatie. Als ik veel naar een beeldscherm moet kijken krijg ik hoofdpijn, dat komt door mijn oogziekte”. “Ghenet droomt ervan om in de zorg te gaan werken als doktersassistent. Soms is ze bang dat haar oogziekte het onmogelijk maakt om langdurig te studeren. Van die gedachte wordt ze verdrietig. Sinds kort volgt ze bij Broodje Aap/Linke Soep een horeca-opleiding. “Ik wil graag dat daar een lekker Eritrees gerecht op de menukaart komt”.

Nieuwe toekomst opbouwen
In mijn cultuur is het normaal dat je als 22 jarig meisje nog thuis woont. Je verlaat het huis pas als je gaat trouwen, maar toch zoek ik mogelijkheden om een eigen woning te krijgen om mijn eigen leven op te bouwen”. Anne geeft complimenten. “Ik ken Ghenet nu bijna twee jaar. In het begin sprak ze alleen Tigrinya en een beetje Engels, nu laat zij zich interviewen in het Nederlands”.

MENSS IS EEN SAMENWERKING VAN: